Woorden van het Woordenmeisje

 

 

In Maastricht woont en werkt een verwoordend Woordenmeisje. Woordend wordend heeft ze in de keuken van het HuismethetHandje fluisterend gewoord. De keuken die ze tijdens het House of Whispers omwoordde tot Sprookjeskeuken. Daarna woordde deze brief binnen.

Hallo huis,

Sta je nog? Hebben de treden geen spierpijn, de deuren geen knars en de vloeren eindelijk weer lucht?

Ik zit inmiddels met een kopje thee fris gedoucht blozend de nacht in te staren. Het was een enorm bos vol warmte bij jou binnen. Stiekem ben ik een beetje trots dat ik een herinnering aan je mocht toevoegen. Dankjewel.

Geef Paul en Gonnie van mij een pot met honing met twee lepels; een voor de verkoudheid en een voor de lekkere lekker. Oja, en vertel Paul dat ik van mopperen houd, berengemopper met twinkels in de ogen en een strenge snoet.

Mocht een van mijn woordenmengels ooit inspireren tot een tekendrang; ik zou nog harder blozen. Maar dan kom ik danken in Frankrijk, want op bruine wangen is geen bloos.

Tot zwaais.

 

www.woordenmeisje.nl

 

House of Whispers

 

Het begon met een bezoek van een groep kunstliefhebbers tijdens de restauratie in 2001. En het eindigt met House of Whispers. Dat wordt het laatste cultuur-evenement in het HuismethetHandje. En we organiseren het deze keer niet zelf. Katrin Henss en Jos Horbach, het duo dat als Nightscape Productions als geen ander in Maastricht ervaring heeft met het organiseren van kleinfijne cultuur op verrassende lokaties, heeft de touwtjes in handen genomen. Het affiche hebben we zelf vorm gegeven als een miniatuur waarin letters en leven met elkaar versmelten. Maar verder? We weten niet wat er precies gaat gebeuren. We wìllen het niet eens weten. Echt niet.

 

Op één ding na: van dinsdag 7 januari tot eind februari of begin maart keert de Stille, sprekende was van tekenaar Esther de Bont weer terug aan de gevel.

 

House of Whispers vindt plaats op 11 januari 2014, in twee sessies: om 15 uur en om 21 uur. Meer weten? Kijk op de website van Nightscapes!

Het HuismethetHandje wordt À la Maintje

Het klinkt gemakkelijk, maar het was een moeilijk besluit: het HuismethetHandje gaat op 6 maart 2014 de stad Maastricht verlaten. Zevenhonderd kilometer verderop, aan de indrukwekkende Loire in Frankrijk zet het HuismethetHandje zijn kleinfijne cultuuractiviteiten voort. Om precies te zijn: in het centrum van het stadje Gennes, vlakbij cultuurstad Angers. In een prachtig huis, dat gebouwd werd in het midden van de negentiende eeuw. Op de foto is een van de mooiste details van dat nieuwe HuismethetHandje te zien: de pomp op de grote cour, onder de trap naar de bovenverdieping van de kleine achterbouw.

Meteen vraagt dan iedereen: Waarom? De foto geeft een van de belangrijkste redenen aan. Het beroemde licht van de Loire. Het is al eeuwen geliefd bij kunstenaars. Dat Loire-licht is misschien een cliché. Maar cliché's worden cliché's omdat ze meestal wáár zijn. In de Anjou is het licht en zonnig. Letterlijk en figuurlijk.

HuismethetHandje is een nietszeggende en tongbrekende naam voor Franstaligen. Daarom verandert met de plek ook de naam van het HuismethetHandje. Het uitnodigende bronzen handje dat Servé Minis in 1994 maakte verhuist natuurlijk mee, het handje blijft handjes geven aan de bezoekers. Na veel denk-, discussie,- en brainstormwerk, waarbij vooral de meedenkende en creatieve talenknobbel van Sueli Brodin onmisbaar bleek, rolde het treffende À la Maintje eruit. Eigenzinnig en onvertaalbaar, want het is Frans (à la main) met een staartje Nederlands (-tje).

En ja, het huidige HuismethetHandje is verkocht. Als woning èn als 'gesamtkunstwerk'!

Pracht en praal... arm en schraal

Op zaterdag 14 en zondag 15 september is het Open Monumentendag. Ook in Maastricht zijn dan interessante gebouwen toegankelijk. Er zijn kleine en grote tentoonstellingen, zoals Pracht en praal... ... arm en schraal van Maastricht 1867 op het Onze-Lievevrouweplein. Maar er zijn ook rondleidingen. Een ervan heet ook Pracht en praal... ...arm en schraal omdat de rondleiding precies hetzelfde thema beslaat als de Maastricht1867-expositie. De rondleiding start op zondag, om 11.00 uur bij het standbeeld van Petrus Regout aan de Boschstraat. Waar de rondleiding eindigt? Nou.... in de poepdoos van arbeidend Maastricht anno 1920. Die poepdoos stond in het hokje waar tegenwoordig de hoogrendement-cv ketel van het HuismethetHandje te vinden is. Het is een van de zeer weinige privaten die nog bestaat. Maar er is een verschil met vroeger: het ruikt er nu heel wat frisser...

Deelnemen? Dat kan: kom gewoon naar het beeld van Regout, voor de oude Sphinxfabriek, Boschstraat 24. In het programma voor Open Monumentendag staat dat deelname alleen mogelijk is met kaartjes van de VVV. Maar dat klopt niet. Iedereen is welkom, zonder kaartje!

Na deze rondleiding kunt u aansluiten bij de 'maquettewandeling' die gaat over hetzelfde thema. Om 14.00 op het OLV-plein, naast de basiliek. De beide wandelingen zullen elkaar prachtig aanvullen!

Pracht en praal... ... Arm en Schraal
Start: om 11.00 uur bij het standbeeld van Regout, Boschstraat 24, Maastricht
parkeren: Sphinxterrein of Cabergerweg
kaartjes zijn niet nodig

KunstTour 2013: Het leukste werk van de wereld...

 

 

Het leukste werk van de wereld...

 

....dat hebben wij, Marte Hameleers, Michel van Henten en Paul Tieman. Niet omdat onze kunst bestaat uit grappen en grollen, of omdat we elke dag een schaterlachende dijenkletser schilderen, hakken of in elkaar zetten. We hebben het leukste werk van de wereld omdat we er elke dag weer opnieuw van genieten dat we gekozen hebben voor een professioneel bestaan als beeldend kunstenaar. Voor ons betekent elke dag een nieuwe breeze of fresh air in creatief opzicht. Zou het daarom zijn dat we ons maar weinig kunnen voorstellen bij het ontbreken van inspiratie? Of dat we stug doorgaan met het maken van eigenzinnig werk dat zich weinig aantrekt van hoe-het-misschien-wel-hoort-als-je-erbij-wilt-horen? Of dat we niet snel bij de pakken gaan neerzitten als het een keer wat minder gaat met de verkoop van ons werk?

Tijdens Kunsttour 2013 toveren we het HuismethetHandje van de zolderhuiskamer tot de kelderbadkamer om tot de groepsexpositie ‘Het leukste werk van de wereld...’

Veel van ons recente werk zal er te zien zijn. Maar er is meer te beleven in het HuismethetHandje dat weekeinde. Want brons stroomt niet spontaan in de vorm van een beeld, een boomstam verandert niet uit eigen beweging in een sculptuur, verf samenstellen is precisiewerk en papier laat zich niet met glas combineren zonder kennis van lijmtechnieken. We laten zien hoe we werken, waarmee we werken, hoe onze werkplekken eruit zien. Kortom, hoe onze kunst tot stand komt.

‘Het leukste werk van de wereld...’ in het HuismethetHandje! Op 18, 19 en 20 mei 2013, telkens van 13.00 tot 18.00 uur. De toegang is natuurlijk gratis, zoals elk jaar.

Wat info over de kunstenaars:

Marte Hameleers begint haar werkdag met het maken van eitempera, een natuurlijke verf op basis van eidooier en pigment. Ze schildert schilderijen in eitempera en olieverf op linnen. Ze eindigt meestal met een lichte laag olieverf, waardoor er een intense, transparante laag ontstaat in heldere kleuren. In haar schilderijen is Marte op zoek naar een verstilde en poëtische wereld waarin mensen, dieren en planten centraal staan in een weids en verlaten landschap. De mensen zijn groots en mysterieus weergegeven; ze hebben een ingetogen en pure uitstraling. In de natuur inspireert de beweging haar: onstuimige landschappen met grote luchten, de golven van een rivier of een verstild winterlandschap. Zo is ze op zoek naar een eigen, wat raadselachtige en mysterieuze wereld. Marte studeerde aan de Kunstacademie in Maastricht en in Antwerpen en is in 2002 afgestudeerd aan de afdeling schilderen van de Utrechtse kunstacademie. Ze exposeert regelmatig in galeries en kunstinstellingen.

www.martehameleers.nl

Michel van Henten richt zich voornamelijk op de menselijke figuur en gebruikt behalve hout ook andere materialen, zoals bladeren, veren, aarde en brons. Zijn beelden hebben een sterk poëtisch karakter en verhalen over de aardse oorsprong van ons allen. Ze proberen een beschrijving te geven van de complexe, emotionele menselijke belevingswereld en hoe hierin het banale zich verhoud tot het spirituele. De spanning daartussen bepaalt mede zijn werk. Michel van Henten heeft o.a. geëxposeerd in het Natuurhistorisch Museum in Maastricht, Kunstliefde in Utrecht, bij Wanda Reiff in Bemelen en bij de Kopermolen in Vaals. Hij is enkele malen genomineerd om schetsontwerpen te maken voor beelden op diverse openbare plaatsen. Ook maakt hij regelmatig buitenbeelden voor particulieren en is zijn werk opgenomen in meerdere particuliere kunstcollecties. Michel is niet alleen beeldend kunstenaar. Hij maakte muziek in de band Zonderland, waarmee hij heeft meegewerkt aan meerdere dans- en theatervoorstellingen.

www.michelvanhenten.nl

Paul Tieman is met zijn echtgenote Gonnie Meijer de eigenaar van het HuismethetHandje. Hij is sinds 1993 fulltime kunstenaar en ontwerper. Hij is een autodidact en misschien is dat wel de reden dat zijn werk niet zo gemakkelijk in een hokje van de kunstwereld valt onder te brengen. Het beweegt zich vaak op het snijvlak van verschillende disciplines, zoals de tekenkunst, objecten of installaties. Zijn tweede vakgebied in de bouwhistorie speelt vaak een rol in zijn beeldende werk. In Maastricht is Paul vooral bekend geworden vanwege zijn tentoonstellingsontwerpen, en misschien nog wel meer door zijn gedetailleerde maquettes. Hoewel de miniaturistische wereld integraal deel uitmaakt van zijn kunstzinnige werk vormen  de maquettes er een relatief klein deel van. De verhalen in het werk van Paul spelen zich meestal af in de wereld van de menselijke leefomgeving. Dat kan de gebouwde omgeving zijn, maar ook meer abstracte begrippen als taal, geluid of indrukken. Paul Tieman exposeerde de laatste jaren veel in Frankrijk en België. Zijn werk bevindt zich in particuliere en publieke collecties, waaronder de verzameling van het Nederlands Architectuurinstituut in Rotterdam.

www.paul-tieman.nl (klik op ‘nieuws’)

 

 

 

Muziek

Naast zijn bestaan als arts klimt Diederd Kronjee graag overpeinzend en overwegend in de pen. Uit die pen vloeien regelmatig essays, korte verhalen en -vooral- gedichten voort. Het zijn vaak puntige werkjes die met een bedachtzame, maar uiterst scherpzinnige sfeer de wereld illustreren. Ze blijven hangen in je hoofd, soms zelfs een tijdlang nadreunen. Niet in de laatste plaats vanwege hun meesterlijk authentieke stijl. Elk woord, elke letter en elke witruimte valt in een gedicht van Diederd Kronjee op zijn juiste plek.

De Week van de Poëzie (31 januari t/m 6 februari) vormde de aanleiding om Diederd Kronjee uit te nodigen een gedicht te exposeren op het HuismethetHandje. Aansluitend bij het thema van 2013 schreef hij speciaal voor deze gelegenheid het gedicht 'Muziek'. De drie strofen van het gedicht zijn vervat in ruwe letters op constructieve, houten ondergrond. Die vormt de verbinding tussen de harde stoffelijkheid van de oude, stenen gevel en de dichtregels, die als abstracte muziek in de oren van de lezer klinken. Talloze malen.

Het HuismethetHandje maakt van 2 januari tot en met 6 februari deel uit van het Poëzieparcours in de Maastrichtse binnenstad. Meer over deze gedichtenroute en de activiteiten die ermee samenhangen staat op deze webpagina: http://www.maastrichtnet.nl/productie/stromend-po-zieparcours.
'Muziek' is aan het HuismethetHandje te zien tot en met 15 mei 2013. Veel werk van Diederd Kronjee is te lezen op zijn weblog: www.spreekkamer.blogspot.nl

Een tweeluik van Dyon Scheijen

De karaktervolle gevel van het HuismethetHandje ligt prachtig aan een pleintje in de binnenstad van Maastricht. Het is daardoor een ideale expositieruimte 'en plein air', zoals dat in het Frans zo mooi omschreven wordt. Bijna altijd is er daarom wel kunst aan de gevel te zien. Soms een installatie, soms foto's, een enkele keer een tekst.

Voor het eerst biedt de het HuismethetHandje nu alle ruimte aan puur abstract werk. Een krachtig tweeluik in talloze diepe tinten rood, opgehoogd met goud, vangt meteen de aandacht. Het is een werk van Dyon Scheijen (1970). Deze gepassioneerde autodidact in de beeldende kunst laat zien dat het creëren van kunst niet op een opleiding te leren is, maar uit de kunstenaar zelf tevoorschijn komt. Hij schildert alleen vanuit zijn gevoel. Abstract, nietszeggend maar tegelijk heel veel. Want elk doek heeft zo zijn eigen verhaal. Iedereen ziet in elk doek zijn of haar eigen verhaal en ontdekt er steeds weer iets nieuws in. Zijn doeken leven; ze zijn een weerspiegeling van het leven.
Maar Dyon Scheijen is geen enkelvoudige kunstenaar. Een professionele passie die hem zeker zoveel voldoening geeft is zijn werk als klinisch fysicus. Hij studeerde af als fysicus aan de technische universiteit in Aken. Daarna heeft hij zich verder gespecialiseerd tot klinisch fysicus audioloog. Zijn werk als tinnitusspecialist bevindt zich in de top van de techniek.

Het tweeluik is te zien van 1 januari t/m 19 april 2013 aan het bovenste deel van de gevel, 7 dagen in de week, 24 uur per etmaal. Aan het onderste deel van de gevel van het HuismethetHandje is een gedicht van Diederd Kronjee te zien in het kader van het 'Poëzieparcours'. (zie het bericht hieronder)
Voor meer informatie over het beeldende, abstracte werk van Dyon Scheijen is een kijkje op zijn prachtige website aan te raden: www.dyonscheijen.nl

geniï loci

KunstTour 2012 / de geest van de plek, ofwel de genius loci
geniï loci
ontdekken in het HuismethetHandje!

Het HuismethetHandje is ontstaan als een woning voor gewone mensen. Er waren honderden van dit soort huizen in de Maastrichtse binnenstad, maar in de loop van de afgelopen eeuw zijn de meeste daarvan verdwenen of onherkenbaar verbouwd. Het HuismethetHandje ontsnapte daaraan. Het is daardoor een bijzondere plek geworden. Je kunt er nog steeds zien hoe de vroegere bewoners in de loop van meer dan driehonderd jaar, stukje bij beetje hun leefomgeving verbeterd en uitgebreid hebben. Om dit ‘organisch gegroeide geheel’ te behouden is het HuismethetHandje in 2001 op een experimentele manier gerestaureerd. Het principe ‘behoud gaat vóór vervangen’ vormde daarbij de leidraad. Zover als maar mogelijk was. Daardoor zijn ook oude verflagen, gebarsten tegels en versleten vloeren bewaard gebleven. Mèt alle verhalen die daarin nog verborgen zitten. En dat zijn er heel veel. Ze vormen de geniï loci van het HuismethetHandje. Kom ze ontdekken tijdens KunstTour!

De vroegere bewoners van het Huismethethandje waren de zusters van het Sint Andriesklooster, fabrieksarbeiders, café-uitbaters, studenten, ‘grondwerkers’. En nu wonen wij er. We kochten het HuismethetHandje in 2000 en zijn sinds 1795 de eerste eigenaren die er ook wonen. Kortom, de muren hebben een bonte verzameling vertegenwoordigers van de lokale mensheid aan zich voorbij zien gaan. Daarom laat de genius loci er zich zien in de meest bizarre verschijningsvormen. In de kelder is ooit een paard begraven, het hoofd van een poppenkastpop dook op uit de waterput, de dakconstructie is ingevloerd, de resten van een concertzaalpodium belandden in de bibliotheek. Om maar een paar voorbeelden te noemen.

Aansluitend op al die geniï loci zijn er in het HuismethetHandje de afgelopen tien jaar een twintigtal beschouwende kunstwerken ontstaan. Geïntegreerd in het interieur geven ze hun visie op hun eigen biotoop. Zo beziet de Waterdrager de kelderbadkamer, de Reiziger is op weg naar boven, Nature à la Hollandaise verwijst diepgravend verder. Maar ook een genius loci die nog maar net uit zijn spreekwoordelijke ei is gekropen laat zich zien: het nieuwe werk ‘Les Humanités’.

The strenght of the place could easily be improved if the genius loci is understood and respected. Kom zelf ontdekken dat dit citaat maar al te waar is. Het HuismethetHandje als een unieke museale beleving!

De geniï loci van het Huismethethandje laten zich ontdekken op de volgende dagen:

zaterdag 26 mei van 13.00 tot 17.00 uur

zondag 27 mei van 13.00 tot 17.00 uur
maandag 28 mei van 13.00 tot 17.00 uur

We hechten veel waarde aan gastvrijheid. Dat hoort bij een evenement als KunstTour. Daarom kijken we bezoekers ook na 17.00 uur  niet de deur uit!

La banquette, ofwel de boekenkamer van het HuismethetHandje

Op de eerste verdieping bevindt zich de boekenkamer van het HuismethetHandje. Bij de restauratie van 2000-2001 kreeg onze kleine privé-bibliotheek zijn basisvorm. Maar voltooid werd de ruimte eigenlijk nooit. Plaats, vorm en materialisatie van het meubilair was niet goed in harmonie met de fijne, essentiële details van het houtwerk. En door het ontbreken van de nodige meters planklengte raakte de panelenvloer steeds meer bedekt met stapels boeken. Daardoor werd het ook steeds moeilijker om in de boekenkamer activiteiten te ontplooien waarbij bezoekers welkom zijn. Bij elke gelegenheid moesten de vele boeken die geen plek konden vinden op de planken verplaatst worden om voldoende ruimte voor de bezoekers te creëren. Een klus die wel een halve dag in beslag nam. Uren die beter besteed konden worden, bijvoorbeeld aan de voltooiïng van de boekenkamer.

Omdat in het HuismethetHandje alles-met-alles in verband staat, en vrijwel alle onderdelen van het interieur speciaal vormgegeven en gemaakt moeten worden is het nooit mogelijk om 'zomaar' even een weekeinde te gaan klussen en snel 'meters te maken'. Telkens moet elk detail afzonderlijk bekeken, overwogen, ontworpen en uitgevoerd worden binnen de context van alle andere elementen. Het houtwerk ontwerpen en vervaardigen doen we altijd zelf. Maar in de textilia zijn we minder thuis. Voor de nieuwe chaise-longue in de boekenkamer zijn we daarom te rade gegaan bij de Aurore Halpert, een textielkunstenaar uit de Touraine in Frankrijk. In de kleurrijke en spontane stijl die haar veelzijdige werk kenmerkt heeft ze vorm en ziel gegeven aan de housses die met hun lijnen- en kleurenspel de boekenruggen, de planken en de panelenvloer van de boekenkamer reflecteren. Aansluitend op de meeste onderdelen die de bouwhistorie van het HuismethetHandje bepaalden gebruikte Aurore tientallen textielfragmenten die al een eerder leven kenden. Lenie van Dam zorgde met veel geduld, doorzettingsvermogen en grote vaardigheid voor de exacte passing van de housses.

Kunsttour 2011

De conversatie van een menselijk landschap

Het HuismethetHandje heeft zich in de loop van de jaren ontwikkeld tot een eigenzinnig variabele constante in de KunstTour, de open atelierroute in Maastricht. Het eeuwenoude bouwwerk aan Achter de Barakken is dan voor een paar dagen niet het woon- en werkhuis van Gonnie en Paul, maar een vluchthaven voor het kijkje in de kunstpersonages die er exposeren. Kijken en beleven waar de kunst zijn oorsprong vindt is de grondgedachte achter KunstTour en in het HuismethetHandje is dat het maatgevende uitgangspunt. Het HuismethetHandje zoekt telkens een nieuwe samenhang tussen de kunstenaars die er exposeren. Kunstenaars van verschillend pluimage die heel verschillend werk maken. Maar altijd mensen die op een buitengewoon gepassioneerde en bevlogen wijze hun werk tot stand laten komen. Elk van hen eigent zich in het HuismethetHandje een ruimte toe om de vrije creatieve saus in het rond te laten spatten. Dat is niet gemakkelijk. Het huis en zijn intensieve interieur is een nadrukkelijk aanwezige ondergrond die zich maar moeilijk laat verbergen. Het is het tegendeel van de witte schoenendoosgalerie of dito museumzaal.

Met een knipoog naar de thematiek van KunstTour 2011 heet de tentoonstelling in HuismethetHandje 'De conversatie van een menselijk landschap'. De tentoonstelling wordt van inhoud voorzien door woordkunstenaar Mine Stemkens, fotograaf Johannes Timmermans, tekenaar Guido Mevis en miniaturist Paul Tieman.

Mine Stemkens' werk springt tijdens Kunsttour van de gevel van HuismethetHandje en waaiert in een woordenvol spoor naar haar huis aan Laag Frankrijk waar ze zelf tijdens Kunsttour te vinden is. Het woordenwerk van Mine laat zich moeilijk vangen in een paar woorden. Gedichten, zinnen en woorden van haar hand zijn geen poëzie voor stille hoekjes en boekjes, het zijn levensbelevingen van de dagelijkse mensenwereld.

Johannes Timmermans komen veel mensen elke ochtend tegen zonder het te weten. Zijn werk staat bijna elke dag in de krant. Maar verwacht geen veldslagen, geweld en bloed. Zijn fotografie is een beeldtaal die tranen van vreugde tot en met tranen van verdriet omvat. Het werk voor de krant speelt zich letterlijk en figuurlijk af binnen strakke kaders. De redactie bepaalt het onderwerp, een journalist schrijft het artikel. En een eindredactie doet ook nog haar zegje. Toch beweegt zijn vrije werk beweegt zich ook binnen de kaders van dienstbare karaktertrekken. Maar uiteindelijk is het de kunstenaar die die kaders bepaalt. En daar is Johannes Timmermans de absolute meester in.

Guido Mevis benadert zijn etsen en tekeningen vanuit een bijna filosofische gedachtengang. Hij is thuis in veel verschillende technieken en experimenteert van daaruit voordurend verder. De term 'landschap' speelt een centrale rol in zijn werk dat zich af zal spelen in de bibliotheek van het HuismethetHandje. Het landschap, gezien in lagen van steeds hernieuwde menselijke structurering, de illusie van vrijheid van leven binnen de afgebakende wereld, de gevormde wereld van de tuin.

Paul Tieman exposeert elk jaar in HuismethetHandje. Gonnie en hij zijn immers de eigenaars en bewoners van het huis. In De Conversatie van een menselijk landschap toont hij series fabels in de vorm van miniatuurtekeningen die voortgegroeid zijn uit zijn eigen, zeer recente foto's van 'het Conflict', de verzamelnaam voor de gecompliceerde situatie in Israel en Palestina die meestal tot doodlopend zwart-wit denken leidt.

Kunsttour 2011 - De conversatie van een menselijk landschap
Zaterdag 28 mei van 11.00 tot 18.00 uur
Zondag 29 mei van 11.00 tot 18.00 uur

Afbeelding: een werk van Guido Mevis

HuismethetHandje op televisie, in kleur en met geluid!

Tien jaar terug ging een merkwaardig restauratieproject van start. Naar eigen ontwerp namen we de ingrijpende vernieuwing van ons net aangekochte HuismethetHandje ter hand. Het was een experimenteel project waarbij het begrip 'behoud gaat vóór vervangen' alle voorrang heeft gekregen. In plaats van het vervangen van slechte planken, balken en stenen zijn er vrijwel alleen elementen toegevoegd aan het bestaande. Die toevoegingen zijn zo vormgegeven dat ze bijna versmolten zijn met hun omgeving. Niet alleen constructieve versterkingen en technische verbeteringen maar ook -bijvoorbeeld- de verlichting en een twintigtal kunstwerken maken deel uit van de totaalvormgeving. In het HuismethetHandje vervullen heel veel details een hoofdrol. Het laat zich daarom moeilijk in een paar beelden en woorden vangen. En toch slaagde architect Erol Öztan daar op meesterlijke wijze in. Hij maakte voor TVLimburg een reportage die op 8 december 2010 werd uitgezonden. Gemist? Geen probleem: klik op deze link: TV Limburg:: Uitzending 08 Dec.(2) - Gasten - Rubrieken - Limburg Vandaag - Programma's. Wel even geduld hebben. Neem de kookwekker en zet hem op 11 minuten en 40 seconden. Daarna begint de reportage over HuismethetHandje.

HuismethetHandje als Atelier du Béton Brut!

Het Atelier du Béton Brut
Heel stilletjes is cultuurhuis AINSI in Maastricht een beetje gegroeid. Het HuismethetHandje heeft er een klein, experimenteel podium gecreëerd: het Atelier du Béton Brut. In het dagelijks leven heeft het Atelier du Béton Brut met zijn unieke uitzicht over de Maasvallei een heel andere functie. Het is dan de plek waar tentoonstellingen, maquettes, objecten en tekeningen ontstaan uit hout, glas, papier en inkt. Maar in het weekeinde van 23 en 24 oktober even niet. Dan bent u er van harte welkom om er fijnzinnige cultuur te beluisteren!

zaterdag 23 oktober, 20.00 uur
Stromenderwijs
Met een knipoog naar de voorbijstromende Maas brengt het duo Double Bass onder de titel Stromenderwijs heel gevarieerde kamermuziek uit de afgelopen eeuw. Double Bass bestaat uit de broers Peter (klarinetten) en Bart (saxen) Geysels uit België. Beide zijn professionele musici met een passie voor de grote broertjes van deze instrumenten, de basklarinet en de baritonsaxofoon. Het zijn instrumenten die je bijna nooit solo hoort. Ze worden vaak beschouwd als log en traag. Ten onrechte, en dat laten Peter en Bart op virtuoze wijze horen. Voor deze gelegenheid worden ze bijgestaan door fluitiste Els Mertens, een jonge getalenteerde dwarsfluitiste. Samen met Peter en Bart werkt zij momenteel aan een project waar hoog en laag met elkaar in dialoog gaan.

zondag 24 oktober, 15.00 uur
Wereldwaterexpo 1939
De Vlaamse beroepsverteller An Mampaey weet haar volwassen luisteraars met haar eeuwenoude vertelkunst altijd zo stil te maken dat je een speld kunt horen vallen. Dat zal tijdens haar nieuwe voorstelling niet anders zijn. Ze brengt daarin het verhaal van de vergeten Wereldwaterexpo 1939, in de zomer van dat jaar in Luik. De poorten werden geopend, er werd gefeest, er was vertier en plezier. En toen veranderde alles. Over het sluiten van de poorten werd amper gesproken. ‘t Is oorlog’ waren woorden die belangrijker waren. Maar achter de gesloten deuren van de prachtige expo-paviljoens van de Wereldwaterexpo bleef een heel eigen wereld achter. Stil en verlaten. Een wereldtentoonstelling zonder publiek en een wereld in oorlog...

De voorstellingen vinden plaats tijdens de Week van de Geschiedenis. De toegang is gratis, maar reserveren vooraf is belangrijk omdat het Atelier du Béton Brut slechts 25 plaatsen telt. Reserveert u liefst via e-mail
huismethethandje@paul-tieman.nl
Maar het kan ook per telefoon
06-22300859.
U vindt het Atelier du Béton Brut op de tweede verdieping van cultuurhuis AINSI, Lage Kanaaldijk 112 C 2 in Maastricht. Parkeren kan (gratis!) voor de deur.

Their hands became their memories

Het HuismethetHandje heeft een nieuw gevelwerk! Het is nu meer het Huis-met-de-vele-Handjes, want Their hands became their memories bestaat uit een uitgestrekte arm met 11 extra handjes. Vragend opgehouden handjes - op één besluitvaardig gesloten handje na. Het is een sterk contextueel werk over de achtergrond van het begrip armoede.

Een toelichting:Een ernstige bijwerking van een kapitalistische economie zoals die in de negentiende-eeuwse Europese industriegebieden ontstond was de chronische armoede van de ongeschoolde 'arbeidersklasse'. Geleidelijk aan is door wetgeving, opleidingsmogelijkheden en sociale zorg die armoede voor een flink deel weggewerkt. Maar op globale schaal bestaat dat rauwe kapitalisme nog steeds. Misschien wel erger dan ooit tevoren. Omdat we hier voortdurend de goedkoopste produkten willen ontstaan er vanzelf elders op de wereld plaatsen waar mensen tegen een hongerloon die produkten voor ons moeten maken. Tot daar ook meer welvaart heerst en de mensen rijker zijn geworden. De rollen kunnen vervolgens best nog wel eens omgedraaid worden. Het is nu moeilijk voor te stellen dat Europese ploeteraars in ziekmakende omstandigheden tegen een hongerloon voor rijke Aziatische consumenten speelgoedbeesten, tuinbanken en kleding maken. Of dat er op het strand bij Zandvoort schepen gesloopt worden onder verschrikkelijke omstandigheden. Maar zou dat echt ondenkbaar zijn? Inmiddels hebben Europese staalfabrieken al een Indiase miljardair als eigenaar en is Chinees kapitaal niet meer weg te denken uit de Europese economie...

Their hands became their memories is een werk van Paul Tieman (Maastricht) en Christiaan Ketele (Antwerpen). Het werk is zichtbaar gedurende daglichttijden.

Bllbllbblbllbllbbbll!

Kunsttour 2010 in HuismethetHandje

Probeer Bllbllbblbllbllbbbll! eens voor te lezen. Je merkt dan meteen dat de merkwaardige titel als een ware klank-textuur op je af komt rollen. Dat is ook precies de bedoeling. Bllbllbblbllbllbbbll! laat tijdens KunstTour 2010 de textuur van stof, taal en beeld bij elkaar komen. Stof in de vorm van de wonderlijk vrije viltkunst van Petra Noordhof, de fotografische en textiele texturen van Mieke Kockelkorn, en de fotografische en taal&teken-texturen van Paul Tieman. Ze delen met elkaar de passie voor het samengaan van ambacht en kunst. Wat het werk van de drie kunstenaars ook kenmerkt is de wat perfectionistische invalshoek. Het is niet snel goed genoeg.

Mieke Kockelkorn is een cultuurwetenschapper die na haar universitaire studie de richting mode en textiel aan de Maastrichtse kunstacademie volgde. Misschien was dat wel de oorzaak van de afwijkende creatieve richting die ze insloeg, want in de ronkende wereld van couture en fashion zul je haar zachte maar besliste stem tevergeefs zoeken. Haar werk hoort meer thuis bij de autonome kunsten. In haar fotografie, textilia en vrije werken streeft ze naar esthetiek en evenwicht. Ze vindt zonder dat ze daar ingewikkelde concepten voor hoeft te bedenken in de dagelijkse omgeving vormen en lijnen die in haar werk een nieuwe rust en balans vinden. Ze weet met haar werk op een meesterlijke wijze je ogen te openen voor een rijkdom aan indrukken uit onze dagelijkse leefomgeving die je niet voor mogelijk houdt.

Petra Noordhof is een gepassioneerd viltkunstenaar die zich in deze eeuwenoude discipline in enkele jaren tijd heeft ontwikkeld tot een professional pur sang. Na een lange loopbaan op een heel ander vakgebied heeft ze zich een aantal jaren de tijd gegund om zich de beheersing van de verviltingstechniek tot hoog niveau eigen te maken. Gebruikmakend van technieken, grondstoffen en inspiratie die ze van Turkije tot Tasmanië op weet te sporen heeft ze een krachtige stijl van werken ontwikkeld. Daardoor kan ze zich de laatste tijd met gemak bewegen in de richting van de autonome kunstwereld. Als je haar werk ziet besef je te maken te hebben met iemand voor wie het woord experiment wel, en het woord onmogelijk niet bestaat.

Autodidact Paul Tieman begon een jaar of twintig geleden als maquettebouwer. Het bleek een minstens zo vruchtbare voedingsbodem voor een verdere ontwikkeling tot autonoom kunstenaar als een academie, want al snel ontwikkelde zijn werk zich in de richting van meer abstracte maquettes. Daarna volgden twee-dimensionale technieken als fotografie en tekenwerk, later kwam daar het veelvuldig werken met taal en letters bij. Gebruikmakend van de theatrale aspecten van zijn werk bracht hij alle technieken regelmatig samen in vormen van installatiekunst, specifiek gemaakt voor één bepaalde locatie. De constante factor in de diverse uitingsvormen van zijn werk is de menselijke communicatie in relatie tot de menselijke leefomgeving. In het vrije werk dat hij tijdens Bllbllbblbllbllbbbll! toont is de miniaturistische rust in de vorm van heel dunne en kleurige lijnen weergekeerd, na jaren van intensieve projecten die de beschouwer nogal eens overdonderden met een lawine aan indrukken.

Bllbllbblbllbllbbbll! in het HuismethetHandje is -gratis uiteraard- te zien tijdens de drie dagen van KunstTour 2010: zaterdag 22, zondag 23, en maandag 24 mei van 11.00 tot 18.00 uur. De kunstenaars zijn zoveel mogelijk zelf aanwezig en geven de bezoeker daardoor een uniek kijkje in de keuken van de gedachtenwereld achter hun werk.

We zijn Saan Kronjée dankbaar voor de titel van Bllbllbblbllbllbbbll!

Mysterieuze gevelbezoeker / mysterious guest

Het moest een wandelaar zijn
Een ontmoeting
Vreedzaam toch voorlopig
Ik was eerst gezien
Open handen
in afwachting van een gebaar
Te duidelijk
Een teken

Een dier
Ouder dan ik
sterker
Jaren van reizen
in de modder en het gras
We blijven hangen
een moment
Een beweging
Te langzaam om te vergeten

De tekst hierboven is geschreven door beeldend kunstenaar Guido Mevis uit Maastricht. Het is de handgreep voor zijn werk dat momenteel aan de gevel van het HuismethetHandje wordt geëxposeerd.
www.guidomevis.nl

The poetical text above is written by Guido Mevis. This Maastricht-based artist created the mysterious guest which is exhibiting himself at the moment, on first-floor level of the HuismethetHandje. After dark the work shows its most extra-ordinary face. It throws fascinating shadows on the wall behind.

Het werk kunt u vrij bekijken gedurende de openingstijden van de straat, ofwel 7 dagen in de week, 24 uur per dag. Speciale aandacht voor de avondvoorstelling: door de subtiele verlichting ontstaat er een mysterieuze schaduwen-projectie. Het was een toevallige ontdekking, maar het is daarom niet minder fascinerend. De verlichting is ingeschakeld vanaf zonsondergang tot 1 uur 's nachts.

The mysterious guest of Guido Mevis can be visited during ordinary opening hours of the public street in front of HuismhetHandje: 7 days a week, 24 hours each day. The website of the artist: www.guidomevis.nl

Kaartenhuis!

Met Open Monumentendag op zondag 13 september wordt de werkkamer van het HuismethetHandje veranderd in Het kaartenhuis van 1867. In deze wonderlijk ingerichte tentoonstelling wordt de bezoeker ondergedompeld in een massale hoeveelheid kartografie en reconstructies van Maastricht in het jaar 1867. De kaarten en tekeningen zijn in het kader van het project Maastricht1867 de afgelopen twintig jaar vervaardigd door de gelijknamige stichting. Vroeger alles op papier, de laatste jaren steeds meer digitaal. De fascinerende en stille wereld van Het kaartenhuis van 1867 is open op zondag 13 september, van 11 tot 17 uur. Er is één groot verschil met het bekende, spreekwoordelijke kaartenhuis: dit kaartenhuis stort niet in. U hoeft dus geen bouwvakkershelm mee te nemen!

Voor meer over Maastricht1867 zie de website www.maastricht-1867.nl. Hierboven is een werktekening van een wachtershuisje afgebeeld.

Kinderspel tijdens Het Parcours!

Op zondag 13 september 2009 is het zover. In het kader van Het Parcours, het openingsfestival van het nieuwe cultuurseizoen, treden ze aan met hun Kinderspel. Wie? Twee volwassen mannen en hun speeltjes. Peter en Bart Geysels (alias Double Bass) gaan voor op een reis door de wereld van de klassieke muziek met niet-alledaagse instrumenten en instrumentjes. Voor iedereen die nog eens het kind in zich aan het woord laat of gewoon nooit (helemaal) volwassen werd. Het wordt een bijzondere kamermuziekvoorstelling in de boekenkamer van het HuismethetHandje!

Let op: er kunnen maximaal 20 toehoorders aanwezig zijn! Aanvangstijd precies 14.00 uur. Voor meer informatie zie de weblog van Peter Geysels en de website van het Parcours.

Schoon3

Ofwel schoon tot de derde macht. De titel van de jaarlijkse KunstTour-expositie in het HuismethetHandje is creatief uit de mouw geschud door de Hasseltse kunstenaar Herwig Nulens. Het woord schoon is daarom op te vatten in de Belgische betekenis van het woord. In Nederland wordt meestal gesproken van mooi. Maar in de meeste Limburgse dialecten weer over schoon. Dus houden we het bij schoon.

De drie makers van Schoon3 gaan elk in een of meer ruimtes van het HuismethetHandje de strijd aan met een mogelijke, danwel onmogelijke heruitvinding van dat begrip. En met de vraag wat te doen met de inhoud ervan. Heeft schoonheid wel een inhoud? Of is het gebakken lucht? Schoonheid strekt zich verder uit dan alleen een gevoelservaring. Of niet? Of wel?

Onder Schoon3 exposeren Peter Geysels, Herwig Nulens en Paul Tieman. Peter Geysels is de volwaardige vervanger van Tonie van Marle, die jammer genoeg moest afhaken. Hij neemt de zolderhuiskamer in beslag met zijn fascinerende en ongelooflijk afwisselende werk. Een aantal werken zijn te zien op de lopende tentoonstelling DoodLeven! in de Hoofdwacht op het Vrijthof, en hij componeert in het kader van dat project ook een groots 'Klein requiem' in de gangen van de kazematten.

Het werk van Herwig Nulens heeft vooral een filosofische inslag. Misschien dat hij daarom de boekenkamer van het HuismethetHandje gebruikt in Schoon3. Hij kijkt, neemt op en verbaast zich over de wijze waarop mensen zich kunnen laten begeisteren door helden, volksmenners, populisme, en wat dies meer zij. Door zijn bijzonder communicatieve en educatieve talenten belandt Herwigs werk nooit aan de andere kant van de schutting van bevattelijkheid. Beeldend werkt hij vooral binnen het kader van de Belgische organisatie Art 27, die het 27e mensenrecht (iedereen heeft het recht te genieten van kunst en cultuur) actief in praktijk brengt.

Voor Paul Tieman is Schoon3 de ontdekkingstocht terug naar de schoonheid van het minimale miniaturisme. Dit als absolute tegenhanger van het zeer bewust overvolle tentoonstellingstheater 'DoodLeven!' in de Hoofdwacht op het Vrijthof, waarin hij met zijn echtgenote Gonnie Meijer de curatorrol heeft vervuld.

U bent van harte welkom bij Schoon3 op vrijdag 22, zaterdag 23 en zondag 24 mei, van 11 tot 18 uur. Mensen die om 17.59 komen worden niet de deur uitgekeken. Vervelende mensen natuurlijk wel. De drie kunstenaars zijn er uiteraard zelf ook!

Bomenlandschap

Kunst aan de gevel van het HuismethetHandje!

Verdwalen in je eigen geest
het moment stilleggen
bomen zitten diep geworteld
lopend door het bos
leg het moment vast
verstilde bomen
een eigen ruimte
Bomenlandschap

Moniek Gerrits: “Weet je, ik heb iets met bomen. Het zijn net mensen. Niet dat ik tegen ze ga praten, hoor. Het is hun voorkomen, hun individuele karakter, de eigenzinnige worteling in hun eigen ruimte die me bij die vergelijking heeft gebracht.” In een bijzondere combinatie van experimentele fotobewerking en taalkunst laat beeldend kunstenaar Moniek Gerrits (Nuth, 1967) een van haar “kamers van de geest” zien aan het HuismethetHandje. Haar fascinerende werk is door tentoonstellingsmaker Paul Tieman in de vorm van een installatie aangebracht. Daardoor gaat het via het tekstgedeelte een betekenisvolle dialoog aan met het HuismethetHandje achter de gevel. Vooral 's avonds werkt de surrealistische ruimte van het Bomenlandschap bijzonder. Het Bomenlandschap wordt dan uitgelicht tegen de schemerende gevel van het huis en de ruimte van deze “kamer van de geest” is dan bijna voelbaar aanwezig.

Bomenlandschap is het resultaat van een samenwerking tussen Moniek Gerrits (kunstenaar) en Paul Tieman (tentoonstellingsmaker). Moniek Gerrits is van oudsher vooral thuis in de schilderkunst. De laatste tijd experimenteert ze ook veel met het bewerken van foto's. Paul Tieman is als beeldend kunstenaar meestal bezig met de mens en zijn biotoop in verschillende disciplines.

Vanaf begin februari tot eind mei 2009 is het werk te zien vanaf de openbare weg, 24 uur per dag, 7 dagen in de week. Het werk is in de avonduren verlicht.

Voor meer over het werk van Moniek Gerrits zie haar website: www.moniekgerrits.exto.nl

Open Monumentendag en Het Parcours

Het weekeinde van 13 en 14 september 2008 is het HuismethetHandje voor iedereen weer een weekeinde open!

In het kader van de Open Monumentendagen - dit jaar met als thema "sporen" - is er op zaterdag en zondag van 13 tot 17 uur een kleinfijne tentoonstelling te zien: Horizontalen&Verticalen.

Veel mensen uit Maastricht herkennen het beeld wel: je rijdt van Maastricht naar Tongeren en dan doemt, enkele kilometers voor Tongeren, het bekende silhouet van de Onze-Lieve-Vrouwebasiliek op. Als een baken in de branding van het hectische verkeer. Aardig is dat in omgekeerde richting hetzelfde zich voordoet: komende vanuit Tongeren doemen de torens van de Maastrichtse Onze-Lieve-Vrouwebasiliek op als 'eindbestemming'. Zo'n Napoleontische weg als de Tongerseweg is bewust gericht op deze bakens in het stadslandschap. Maastricht is bijzonder rijk is aan soortgelijke spontane of ontworpen zichtassen.

Horizontalen&Verticalen wordt een kleinfijne expositie waarin met behulp van maquette- en fotografietechnieken op vrije wijze een aantal Horizontalen&Verticalen uit het Maastrichtse stadsbeeld zich laten (her-)kennen.

Het Parcours manifesteert zich in het HuismethetHandje in de vorm van twee optredens:

Op zondag 14 september, om 15.00 uur zal verhalenverteller An Mampaey haar volwassen publiek meenemen naar de schaduwzijde van het leven waar natuurlijk ook een lach en schoonheid te vinden is. Meer wilde ze niet verklappen. Het zal dus vast een uniek optreden worden.

Om 16.30 uur zullen musici Peter en Bart Geysels twee, vaak stiefmoederlijk behandelde instrumenten (basklarinet en baritonsaxofoon) op een totaal andere manier naar voor brengen. Op virtuose wijze maken zij als Doubble Bass een tocht die gaat van traditionele klassieke werken via tango en jazz naar hedendaagse composities.

Open Monumentendag: Horizontalen&Verticalen

zaterdag 14 september en zondag 15 september, van 13.00-17.00 uur

Het Parcours

zondag 15 september

15.00 uur: An Mampaey (verteller)

16.30 uur Doubble Bass (basklarinet en baritonsaxofoon)

http://www.hetparcours.nl/

European Fairytale!

Op zaterdag 21 juni vormt het HuismethetHandje het decor voor een voorstelling van EenhoornFee en HertRidder. Ofwel een van de European Fairytales van CJEP. In de badkamerkelder, de boekenkamer, en natuurlijk op het plein voor het huis. Vanaf een uur of 11 tot een uur of 1, daarna in de Maastrichtse binnenstad op verschillende plekken.

Het ontstaan van CJEP (Claire Janssen, alias Klarabella en Edwin Peeters, alias Edwinpetrus) heeft al snel geleid tot kostuums waarmee ze hun alter ego's uitbeelden: EenhoornFee en HertRidder, twee sprookjesachtige figuren die uit een andere wereld lijken te komen. De fascinatie van CJEP is de wereld der sprookjes: fantastische verhalen, waarin werkelijkheidsbepalende categorieën als tijd, ruimte en causaliteit doorbroken worden, om een irreële droomsfeer te scheppen. CJEP's eigen beeldende sprookje is de European Fairytale. Dat sprookje is onder de mensen, in het hier en nu. Het laat het publiek kennismaken met fantasie en confronteert met de uiterlijke verschijningsvorm en de schijnbare grens tussen werkelijkheid en fantasie. Door performances gaat CJEP een dialoog aan en nodigt mensen uit om anders te kijken. European Fairytale is een beeldende voorzetting van de Europese traditie van sprookjesvertelling 'ter lering ende vermaeck', wat CJEP act out your dream noemt. Ieder jaar zoeken ze een aantal bijzondere locaties in Europa uit voor hun performances, foto's en short movies. Per locatie lijken ze ergens anders vandaan te komen. De ene keer buitenaardse wezens die uit hun schijnbare ruimteschepen zijn gekomen, de andere keer sprookjesfiguren uit het bos. In de buitenlucht bij hedendaagse architectuur, in of bij oude Middeleeuwse gebouwen, of ondergronds in de metro of een tunnel. European Fairytale is een lopend project, waarmee CJEP Europa blijft doorkruisen.

Info: http://www.cjep.nl/

Scraps! Neta Amir in het HuismethetHandje!

Scraps! ofwel het bijzondere leven van de alledaagse leefomgeving.
Expositie van 24 mei t/m 8 juni 2008

Het imago van het Midden-Oosten wordt vaak bepaald door gebeurtenissen die heftig van het dagelijks leven afwijken. Explosies zijn nieuws. Dagelijks leven niet. Net als hier, net als overal.

Het HuismethetHandje maakt daarom ruimte voor een bijzonder kunstenaar die wèl de dagelijkse leefomgeving als hoofdonderwerp durft te nemen. Neta Amir (1977) komt speciaal vanuit Israel om haar installatie tentoonstelling Scraps! voor het eerst op te stellen.

Scraps! gaat op fascinerende wijze over de grootsheid van de klein-huiselijke omgeving. Onderdelen daaruit interpreteert Neta Amir in de vorm van objecten in textieltechniek, aangevuld met het middel van de fotografie. Ze doet alles met een geweldig gevoel voor originaliteit. Haar installatie vertelt een verhaal over de sporen die het leven van verschillende karakters op verschillende momenten achterlaten op eenzelfde plaats. Het samenbrengen van de objecten in een installatie voegt weer een nieuw verhaal aan het leven van de voorwerpen toe, en prikkelt de beschouwer om er voor zichzelf nog eens een eigen, persoonlijke laag overheen te leggen. Haar werk is diepgravend, maar blijft altijd toegankelijk. Niet in de laatste plaats omdat ze er ook buitengewoon goed over kan vertellen.

Openingstijden van Scraps!: KunstTour-dagen 24 en 25 mei van 11 tot 18 uur. Daarna vrijdag t/m zondag van 13 tot 18 uur. En natuurlijk op afspraak. Een telefoontje of mailtje naar het HuismethetHandje is daarvoor genoeg. De toegang is uiteraard gratis. De kunstenaar is zelf steeds aanwezig en geeft graag een toelichting aan de bezoeker!
Tijdens haar verblijf verzorgt Neta Amir ook een aantal workshops ‘Cloth & Sock Dolls’ bij atelier La Douze in Maastricht. Informatie over de workshops via 043-3581883, liliane@ladouze.nl of www.ladouze.nl

For an English translation of this message see below!!

Scraps! Neta Amir in the HuismethetHandje!

Scraps! or the wonders of living an every-day life in the Middle East.

Textural artist
Neta Amir in the HuismethetHandje

24 May - 8 June 2008

Our Hand-shake House has opened its doors to a unique artist who has made it her specific aim to use her daily environment as the main theme for her work. Neta Amir (1977) will come over from Israel to present her installation and exhibition Scraps! for the first time.

Scraps! deals with the magnitude of common life in a most fascinating way. Neta Amir creates textile objects based on elements of every-day life, combined with photographic techniques. Everything she creates radiates a great sense of originality. Her installation tells a story about the traces left behind by various people, on the same place, at various moments. Combining objects within the context of an installation adds another story to the existence of the objects once more, and invites viewers to complement this by their own personal interpretation. Her artwork is profound, yet always accessible, not in the least because she is very well capable of talking about her own work with great enthusiasm.

Scraps! opening hours: During the Art Tour of 24 and 25 May from 11.00 to 18.00 hours. Next, Fridays, Saturdays and Sundays from 13.00 tot 18.00 hours. You can also make an appointment by phoning or mailing to HuismethetHandje. Of course, visits are free.

The artist will be present herself and is more than willing to talk about her work with visitors!

During her stay, Neta Amir will also give a number of ‘Cloth & Sock Dolls’ workshops at La Douze studios in Maastricht (information by phone, 043-3581883, e-mail, liliane@ladouze.nl, or website, http://www.ladouze.nl/)

Like to know more? Please, contact us!

Mens, Mensheid & Mensheden

KunstTour 2008 in het HuismethetHandje!

zaterdag 24 mei 2008 van 11 tot 18 uur
zondag 25 mei 2008 van 11 tot 18 uur
bezoekers die om 17.59 uur arriveren worden niet de deur uitgekeken


KunstTour. Het is een fenomenaal cultureel evenement geworden. Het HuismethetHandje heeft dat de afgelopen jaren gemerkt. En hoe. Zeker zeshonderd bezoekers wisten het tijdens de vorige KunstTour te vinden. Heel verschillende, maar wèl allemaal fantastische mensen. Mensen die je graag te gast hebt in je huis. Gelukkig maar. Want het HuismethetHandje is in het dagelijks leven een ‘normaal’ woon- en werkhuis. Maar tijdens de KunstTour even niet. De deur staat dan gastvrij open en het huis heet elke bezoeker van harte welkom op de speciale KunstTour-tentoonstelling Mens, Mensheid & Mensheden.Vier bevlogen kunstenaars maken rond dit thema vier eigenzinnige voorstellingen. Elk in een andere ruimte van het HuismethetHandje. Ook de voorgevel van het huis wordt een deel van de tentoonstelling. Hun werk zal niet alleen voor zichzelf hoeven te spreken. Mens, Mensheid & Mensheden wordt een van de meest interactieve tentoonstellingen die denkbaar zijn. Eenvoudigweg door de aanwezigheid van de kunstenaars zèlf als onthalers. De grondgedachte achter de KunstTour, het rechtstreekse, ongedwongen contact tussen kunstenaar en bezoeker is in het HuismethetHandje heel belangrijk.

In Mens, Mensheid & Mensheden treedt een gelegenheidskwartet op van beeldend kunstenaars die heel vrij en eigenwijs werken. Ze trekken zich vrijwel niets aan van heersende opvattingen of vluchtige actualiteiten in de kunstwereld en streven vooral naar originaliteit, gecombineerd met een grote mate van technische vakbekwaamheid. Het werk van Neta Amir, Esther de Bont, Bernard Verhoeven en Paul Tieman komt vaak voort uit eenzelfde rijke inspiratiebron en dat is ook de bindende factor tussen hun werken. Die is te omschrijven als het sociaal verkeer tussen mensen, waardoor de mensheid uit mensen bestaat met menselijke eigenschappen, de mensheden.


De makers van Mens, Mensheid & Mensheden:

Neta Amir
http://www.bobilina.blogspot.com/
Vergezeld door haar textilia en fotowerken reist Neta Amir, een bescheiden maar getalenteerde textielkunstenaar speciaal voor de KunstTour helemaal vanuit Israel naar Maastricht. Voor deze gelegenheid verandert ze de huiskamerzolder van het HuismethetHandje in de installatie Scraps!. Die is op een extreem eigenzinnige, bijna bizarre wijze geïnspireerd op het gegeven van de huiselijke leefomgeving. Scraps! blijft ook na KunstTour nog tot en met 8 juni te zien als een aparte tentoonstelling!

Esther de Bont
http://www.estherdebont.nl/
Routineus maakt ze, vaak met schijnbaar volkomen onbruikbare materialen, veel van haar sprekende werken. Voortdurend experimenteert ze met de meest ondenkbare ondergronden, materialen en technieken in haar tekeningen, schilderingen en collages. Het werk van Esther de Bont beschrijft vertwijfelende vormen van intermenselijk verkeer. Ze doet dat de laatste tijd vooral in een sfeer die stedelijke, industriële of vervreemdende landschappen oproepen. Als ze een paar van haar treffende lijnen op een ruwe, veelgebruikte plank heeft gezet ruik je meteen de rook van de fabrieksschoorstenen en het zweet van harde werkers.

Bernard Verhoeven
http://www.bernardverhoeven.nl/
Je kan hem zonder twijfelen bij de absolute grootmeesters van de tekenkunst indelen. De handen van Bernard Verhoeven creëren een naar surrealisme neigende, tijdloze leefwereld in kundig uitgevoerde werken. De honderden details in zijn tekeningen zijn stuk voor stuk kunstwerkjes op zichzelf, stukjes van een samenhangende puzzel die naadloos in elkaar passen. Het zijn de alinea’s van een literair werk dat zo goed is neergepend in beelden dat het geen woorden meer nodig heeft om te communiceren.

Paul Tieman
http://www.paul-tieman.nl/
http://www.paultieman.blogspot.com/
Bijna ongemerkt sluipt de herkenbare menselijke vorm de laatste tijd steeds verder het werk van Paul Tieman binnen. Tot voor enkele jaren voerde hij zijn vrije werk steeds in minimalistische vormen en bijna abstract uit. Zijn installaties, objecten en tekeningen zetten zich daarmee behoorlijk hard af tegen zijn opdrachtwerk, de realistisch gedetailleerde maquettes. In zijn recente werk raakt die tegenstelling steeds verder op de achtergrond. De zichtbare realiteit wordt steeds herkenbaarder in zijn vrije werk terwijl hij zijn maquettes steeds vrijer vormgeeft en verrijkt met abstracte elementen.

Stille, sprekende was

Buitenexpositie!

Te zien vanaf 14 maart 2008 tegen de pleingevel. Vanaf zonsondergang tot middernacht is het werk verlicht.

Stille, sprekende was

Klapperende kratbodems,
ruwe stadsschetsen
deinend
als ware het was van alle dag.

Stille sprekende was
over bedrijvigheid in steden,
Luik Marseille Maastricht.

Over echtheid, heden
zuiden,
markten,
industrie.

Over menselijkheid
en tijd
En dan verloop
van dit hier en elders
mettertijd.

Esther de Bont schreef dit treffende gedicht als toelichting voor haar fascinerende installatie die ze speciaal voor de gevel van het HuismethetHandje vorm heeft gegeven. Zachtjes wiegend in de wind steken haar stadsschetsen schitterend af tegen de doorleefde gevel. Het theatrale effect is heel bijzonder, dus kom vooral kijken!

Meer over Esther de Bont: zie het bericht Mens, Mensheid & Mensheden hieronder. Haar website biedt ook een illustratief kijkje in haar kunstwereld: www.estherdebont.nl.